Podolog to specjalista, który widział wiele różnorodnych zmian na stopach oraz paznokciach. Z jakimi najpopularniejszymi problemami w tych obszarach zmagają się pacjenci? Oto krótkie zestawienie.
Suchość lub nadpotliwość stóp
U wielu pacjentów problemem jest suchość stóp, która może prowadzić m.in. do pękania pięt. W celu poradzenia sobie z tego rodzaju dolegliwością należy przede wszystkim starać się systematycznie nawilżać stopy, wykorzystując do tego kremy z zawartością takich substancji jak masło shea i różnorodne olejki.
Z kolei nadpotliwość stóp można zwalczać, stosując preparaty z zawartością substancji hamujących nadprodukcję potu, np. z chlorowodorotlenkiem glinu, a także z clotrimazolem, który zmniejsza ryzyko rozwoju drożdżaków, często pojawiających w przypadku tej dolegliwości.
Pękające pięty i zrogowaciały naskórek
Pięty mogą pękać z powodu zbyt dużej suchości stopy, ale również wtedy, gdy używasz pumeksu do zrogowaciałego naskórka. Nadgorliwość może tu być zgubna.
Nie należy na własną rękę usuwać takich zmian. Najlepiej udać się na pedicure leczniczy do podologa, który za pomocą frezarki opracuje problematyczny naskórek.
Stopa cukrzycowa
Pacjenci, którzy chorują na cukrzycę, powinni korzystać ze stałych konsultacji lekarskich, a także ze wsparcia podologa. Ze względu na to, że wielu chorych ma słabsze krążenie w stopach, co może powodować, że różnorodne zmiany mogą odczuć dopiero w bardziej zaawansowanym stadium, muszą oni pamiętać o codziennej profilaktycznej ocenie swoich stóp.
Stopa cukrzycowa to jedno z powikłań cukrzycy. Zespół stopy cukrzycowej rozwija się przede wszystkim z powodu wysokiej zawartości cukru we krwi. Stopie cukrzycowej towarzyszą nie tylko trudno gojące się rany, ale również drętwienie oraz zniekształcenie stóp, a także dolegliwości bólowe podczas chodzenia czy siedzenia.
Typowymi zmianami charakterystycznymi dla stopy cukrzycowej są owrzodzenia, infekcje, modzele, artropatia neurogenna, destrukcja tkanek głębokich.
Aby uniknąć wystąpienia stopy cukrzycowej, cukrzyk powinien pamiętać o tym, by prowadzić zdrowy styl życia, nie chodzić boso, codziennie kontrolować swoje stopy, stosować odpowiednie kremy nawilżające, zbyt nie rozgrzewać swoich stóp, nie stosować długich kąpieli, które mogą zwiększać ryzyko wniknięcia grzybów i bakterii do naskórka.
Odciski, modzele, kurzajki
Na stopach w wyniku zbyt mocnego nacisku w konkretnym miejscu mogą powstawać odciski i modzele. Te pierwsze wyróżniają się jądrem, określanym również korzeniem, który w wyniku ucisku wywołuje dolegliwości bólowe. Z kolei modzele są zmianą, która co do zasady nie powoduje bólu.
Odcisk jest dużo mniejszy niż modzel i charakteryzuje się widocznym, białym punktem na środku. Natomiast modzele wyróżniają tym, że mają żółto-biały kolor, ich średnica ma około 2 cm, a tkanka wokół nich jest zaczerwieniona.
Przyczyną ich pojawiania się jest zazwyczaj źle dobrane obuwie, ale też wady kręgosłupa i stóp, które powodują nadmierny nacisk w jednym obszarze stopy.
Kurzajki, czyli brodawki wirusowe, to zmiany na stopach, których przyczyną powstawania są wirusy. To brodawki wywołane wirusem brodawczaka ludzkiego. Wyglądają jak narośl z grudkowatymi elementami o kolorze brązowawym, cielistym lub szarawym.
Grzybica stóp i paznokci
Grzybica to podstępna choroba, która w zasadzie może zająć każdą część ciała, w tym stopy oraz paznokcie. Z tego względu nie trzeba wstydzić się swoich dolegliwości, tylko sięgnąć po pomoc. Wbrew obiegowym opiniom przyczyną wystąpienia grzybicy stóp i paznokci wcale nie musi być niedostateczna higiena, choć oczywiście może mieć to związek. Okazuje się jednak, że również nadmierne moczenie stóp i następnie ich niewycieranie do sucha może zwiększać ryzyko wystąpienia choroby. Dzieje się tak dlatego, że grzybicy sprzyja wilgoć. Mądrą profilaktyką będzie więc dbanie o to, by po każdym myciu wycierać stopy do sucha. Niewskazane jest również noszenie butów oraz skarpet, które nie przepuszczają powietrza. Nadpotliwość także może zwiększać ryzyko grzybicy.
Na rozwój grzybicy wpływ mają również inne choroby, takie jak: cukrzyca, otyłość, zaburzenia układu odpornościowego, anemia, a także stosowanie chemioterapii, leczenia sterydami czy innych leków.
Aby zabezpieczyć się przed grzybicą, należy nosić obuwie ochronne w miejscach, gdzie łatwo o zakażenie – wspólnych prysznicach czy basenach.
Grzybica skóry objawia się zmianami o charakterze rumieniowato-złuszczającym. Stopy mogą wyglądać jak po bardzo intensywnym peelingu, następnie naskórek staje się pomarszczony i białawy. Pojawiają się też pęcherzyki z ropą, która może nieprzyjemnie pachnieć. Choroba może rozsiać się między palcami, ale też na całej powierzchni stopy. Chorobie towarzyszy często ból i swędzenie.
Grzybica na paznokciach charakteryzuje się zmianami w obrębie płytki paznokciowej. Pojawiają się na niej odkształcenia, fałdy, a także przebarwienia białe, żółte oraz brązowe. Czasem grzybicy paznokci towarzyszy również duża łamliwość paznokci i odklejanie się jej od łożyska.
Onycholiza paznokci
To zaburzenie polegające na odklejaniu się płytki paznokciowej od łożyska. Jest to schorzenie bezbolesne. W wyniku onycholizy do organizmu mogą wniknąć niebezpieczne drobnoustroje oraz wirusy. Na początku paznokieć, który się odkleja ma zabarwienie różowe. Natomiast, gdy dochodzi do zakażenia, kolor płytki paznokciowej zmienia się na szary, brązowy czy żółty.
Wśród przyczyn onycholizy wymienia się urazy mechaniczne oraz choroby ogólnoustrojowe, takie jak: łuszczyca, choroby autoimmunologiczne czy atopowe zapalenie skóry.
Wrastający paznokieć
Główną przyczyną wrastającego paznokcia jest noszenie źle dopasowanego obuwia, ale istotne są też uwarunkowania anatomiczne oraz choroby, np. cukrzyca. Często wrastający paznokieć to efekt urazów. Zazwyczaj skóra wokół wrastającego paznokcia robi się czerwona, pojawia się też ropa i ból.
W celu pozbycia się problemu należy udać się do podologa. Specjalista założy specjalne klamry, które spowodują, że paznokieć powinien zacząć równo rosnąć. Takie działanie ma na celu uniknięcie interwencji chirurgicznej.
Paluch koślawy
Zwany inaczej haluksem, to dolegliwość, która wynika z uwarunkowań genetycznych – można odziedziczyć np. nieprawidłową budowę stopy. Jednakże należy pamiętać, że wpływ na jej rozwój mają również czynniki związane ze stylem życia. Notoryczne noszenie źle dobranego obuwia z tzw. wąskimi noskami czy butów na obcasie, zwiększa ryzyko wystąpienia palucha koślawego.
Nieleczona wada pogłębia się i w efekcie pacjentowi bardzo trudno jest znaleźć wygodne dla siebie buty. Zaczyna mieć też problemy z poruszaniem się. W zaawansowanych stadiach w miejscu haluksa zaczyna rozwijać się stan zapalny, co może wywoływać ogromne cierpienie i ból. Paluch koślawy powinien być konsultowany z podologiem, a w razie konieczności również z ortopedą czy fizjoterapeutą. Jak najszybsze podjęcie leczenia jest niezbędne, by uniknąć operacji.
Problemy stóp i paznokci u stóp pojawiają się częściej niż się wydaje. Dlatego nigdy nie należy wstydzić się swoich dolegliwości, tylko jak najszybciej je konsultować ze specjalistą.
